امروز خوش است دل که تو دوش


خون دل ما بخورده ای نوش

ای دوش نموده روی چون ماه


و امروز هزار شکل و روپوش

دل سجده کنان به پیش آن چشم


جان حلقه شده به پیش آن گوش

هر لحظه اشارتی که هش دار


هش می خواهی ز مرد بی هوش

سرنای توام مرا تو گویی


من در تو فرودمم تو مخروش

از بیم تو گشته شیر گربه


در خاک خزیده صبر چون موش

هر ذره کنار اگر گشاید


خورشید نگنجد اندر آغوش

خورشید چو شد تو را خریدار


ای ذره به نقد نسیه بفروش

باقی غزل مگو که حیفست


ما در گفتار و دوست خاموش

لیکن چه کنم که رسم کهنه ست


دریا خاموش و موج در جوش